Podobno piramidy są o wiele starsze niż nam się wydaje. Piramidy wznoszono na wszystkich zamieszkanych kontynentach, we wszystkich prawie epokach.
Budowali je Egipcjanie, Tybetańczycy, Toltekowie, Olmekowie, Majowie, mieszkańcy Mezopotamii…
Okazuje się, że teoria zakładająca przeznaczenie piramid jako grobowce została dawno temu obalona.
Oprócz piramid w Gizie, największa ze znanych piramid stoi w Ameryce Środkowej. Gigantyczną piramidę ziemną odkryto w Ameryce Północnej, a wiele tego typu budowli odnajdujemy w Australii i w Chinach.
W 1997 r. odkryto podwodną piramidę u wybrzeży wyspy Bimini (ok. 90 km od Florydy), a w 2005 r. piramidy w Visoko (Bośnia).
Kto budował piramidy?
Kiedy współcześni Japończycy postanowili wznieść miniaturę piramidy Cheopsa z użyciem najnowocześniejszych technologii, ponieśli całkowitą klęskę. Tym samym dowiedli, że budowli tych na pewno nie wznosili niewolnicy.
Edgar Cayce (tzw. „Śpiący prorok”) najsłynniejszy amerykański jasnowidz i mistyk XX wieku, twierdził, że piramidy to budowle wysoko rozwiniętych Atlantów. To miejsca tajemniczej Wiedzy, której ślady znajdujemy w kulturach Egiptu, Peru, Meksyku. Naukowcy potwierdzają również, że piramidy Majów i Azteków charakteryzują się tymi samymi zasadami konstrukcyjnymi, co piramidy egipskie.
Starożytne cywilizacje stworzyły również posągi na Wyspie Wielkanocnej i rzeźby na płaskowyżu Nazca. Na dowód jej istnienia podaje się przedmioty regularnie znajdowane w węglu.
Ale podczas badania piramidy Cheopsa z udziałem promieni na podczerwień odkryto, że wielka piramida w Gizie to zaledwie czubek wielkiej budowli. Sięga nie wiadomo jak głęboko w ziemię i nie wiadomo również w jakim celu.
Zdaniem niektórych badaczy piramid autorką wszystkich piramid na świecie (i w Kosmosie) jest prawdopodobnie istota duchowa, z którą kontakt nawiązać może każdy przy pomocy substancji psychoaktywnej, stosowanej przez kapłanów, mistyków i szamanów całego świata.
Wszystkie te wielkie konstrukcje posiadały jedną wspólną cechę! Cechy struktury budowli „są daleko poza to, co zdolny jest wymyślić rozum”. Są generatorami energii i mogą tworzyć statyczne pola sił. Ludzka świadomość może uzyskać w nich określoną strukturę.
Wszędzie tam, gdzie się znajdują, inicjowały rozwój kulturalny, który dynamicznie się rozwijał. Spotykamy różne formy i proporcje piramid – to też różne frekwencje energii, pomocne w rozwoju ludzkości.
19 września 2013 na głębokości 40 m u brzegów wyspy Terceira, która jest częścią archipelagu Azorów odkryto drugą podwodną piramidę. Piramidę odkrył Diocleciano Silva dzięki podwodnemu GPS-owi, podczas rekreacyjnego rejsu swoim jachtem. Obiekt o wysokości 60 m – który zobaczył na ekranie – miał charakterystyczny kształt, a także miał być zorientowany geograficznie.
Od kilku lat prowadzi się badania archeologiczne na wyspach, z których wynika, że były one zamieszkane znacznie wcześniej niż przybyli tam Portugalczycy. Wiadomo, że kolonie założyli tam Kartagińczycy, którzy nie obawiali się długich rejsów atlantyckich.
Obszar Oceanu Atlantyckiego powszechnie znany jako Trójkąt Bermudzki jest całkowitą zagadką. Wiele pozornych zaginięć i zniknięć miało miejsce właśnie w tym rejonie. Nie ma racjonalnego wytłumaczenia, którym dałoby się dowieść mnogości dziwnych zdarzeń mających miejsce w Trójkącie Bermudzkim podczas setek lat. Większość ludzi wierzy, że Trójkąt Bermudzki położony jest mniej więcej na środku Atlantyku.
Warto tutaj przedstawić wypowiedź znanego amerykańskiego wizjonera naszych czasów Edgara Cayca, która pochodzi z roku 1932: „Położenie kontynentu Atlantydy można umiejscowić pomiędzy wybrzeżem Meksyku z jednej strony, Morzem Śródziemnym z drugiej. Dowody zaginionej cywilizacji można znaleźć zarówno w Pirenejach i Maroku, jak również Brytyjskim Hondurasie oraz na półwyspie Yucatan i Ameryce. Znajdują się tam pozostałości cywilizacji, która zajmowała ten zaginiony kontynent. Kiedy Atlantyda uległa zagładzie, pogrążyła się w otchłani oceanu. Podczas, gdy zrujnowane budowle dawnej cywilizacji sterczą dziś z dna oceanu, olbrzymia moc i energia, którą znali Atlantydzi istnieje w dalszym ciągu. Ciągle w przestrzeń emitowana jest silna wiązka energii. Sprawcą albo raczej źródłem tej energii są kryształy, które częściowo zostały zniszczone podczas kataklizmu. Na Atlantydzie kryształy te były grupowane po trzy, dlatego produkują tak astronomicznie wielkie ilości energii. Od czasu do czasu siła emitowanej energii jest tak wielka, że samoloty lub statki znajdujące się pod jej wpływem rozpadają się lub ulegają przemianie w czystą formę energii. 
W związku z tym niewytłumaczalne zjawiska zniknięć, które bardzo często mają miejsce na powierzchni oceanu znane są pod nazwą Trójkąta Bermudzkiego. Istnieją teorie, jakoby zaginione samoloty lub okręty były przeniesione do Czarnej Dziury lub pułapki czasowej. Są to tylko przypuszczenia. Zdarzają się również przypadki, choć należą one do rzadkości, powrotów zaginionych maszyn. Członkowie ich załóg, wyglądają na chorych umysłowo,opowiadają jakieś dziwne historie. Przypadki takie zdarzają się, kiedy pole emitowane przez kryształy nie jest dość silne by wywołać efekt całkowitego rozpadu. Zamiast tego wywołują efekt umysłowej dezorientacji. Członkowie załóg mają halucynacje i straszne wizje, z którymi nie potrafią sobie poradzić.”
Pomiary dna Oceanu Atlantyckiego wykazały wiele dewiacji i niewyjaśnionych konturów, sugerujących istnienie formacji powstałych nie za sprawą przyrody.
Wróćmy jeszcze raz do Edgara Cayca, który w 1933 roku sugerował, że Atlantydzi posiadali energię atomową. W jego wypowiedzi znajduje się również wzmianka o wyspie Bimini, na której w 1969 roku odkryto stopnie prowadzące w głąb oceanu. Wyspa ta znajduje się w pobliżu wyspy Bari. Coraz bardziej przekonującym staje się fakt, że Atlantyda to więcej niż tylko legenda. A tymczasem jej pozostałości w formie kryształów promieniujących energię, będą od czasu do czasu pochłaniać samoloty i statki w obszarze zwanym Trójkątem Bermudzkim. Przy pomocy sonaru zidentyfikowano dziwne, piramidalne szklane piramidy zanurzone w Trójkącie Bermudzkim znajdujące się na głębokości 2000 m zostały. Badania innych podobnych struktur, jak np. Yonaguni w Japonii, pozwalają uczonym na stwierdzenie, że te dwie ogromne piramidy wykonane z czegoś w rodzaju grubego szkła robią naprawdę wrażenie – każda z nich jest o wiele większa, niż piramida Cheopsa w Gizie, Egipt. Ostatnio amerykańscy i francuscy uczeni, a także z innych krajów, którzy prowadzą badania dna morskiego w rejonie Trójkąta Bermudzkiego twierdzą, że odkryli oni piramidę stojącą na dnie, o której niczego nie wiedziano. Długość boku jej podstawy wynosi prawie 300 m, wysokość 200 m, zaś dystans od podstawy do czubka piramidy wynosi 100 m powyżej poziomu dna. Wstępne badania wykazały, że ta budowla jest wykonana ze szkła lub szkło-podobnego materiału (może z kryształu?) i że jest ona gładka, a miejscami polerowana. Mówiąc o jej rozmiarach należy powiedzieć, że ta odkryta piramida jest większa w swej skali od największych piramid Egiptu. Na szczycie tej piramidy znajdują się dwa duże otwory, przez które wpada woda z ogromną prędkością tworząc wir, który powoduje na powierzchni powstanie wielkich fal i mgły. Uczeni sądzą, że to właśnie one powodują tajemnicze katastrofy, z których słynie ten akwen. Istnieje na Zachodzie kilku uczonych, którzy przekonują, że piramida ta – która obecnie znajduje się na dnie morza – kiedyś była wybudowana na lądzie, a potem potężne, dewastujące trzęsienie ziemi uderzyło i zmieniło całkowicie ten krajobraz. Inni uczeni argumentują, że kilkadziesiąt lat temu wody Trójkąta Bermudzkiego odsłoniły jeden z kamieni węgielnych wskazujących na działalność mieszkańców legendarnej Atlantydy, a piramidy na oceanicznym dnie są argumentem za ich istnieniem. Być może ma to związek z podwodną rasą humanoidów odkrytą w stanie Waszyngton w roku 2004 i nazwanymi „wodne małpy”? Dokładniejsze badania w ostatnim czasie dadzą rezultaty przekraczające naszą wyobraźnię. Uczeni zebrali wszystkie dostępne dane i doszli do wniosku, że powierzchnia piramidy jest doskonale gładka i dlatego wygląda jakby była ze szkła czy lodu. Wielkość piramidy jest trzykrotnie większa od analogicznych parametrów piramidy Cheopsa. Wysokość Piramidy Cheopsa (Wielkiej Piramidy) wynosi 146 m, długość boków – 230 m.
Wyrażono także przypuszczenie, że Trójkąt Bermudzki i obszar, na którym znajduje się piramida, stanowił swego rodzaju Ziemię Świętą znajdującą się pod ochroną Atlantydów, którzy atakują wszystko, co znajduje się w ich pobliżu. Inni wysuwają hipotezę, że piramida może przyciągać i magazynować promieniowanie kosmiczne, z tzw. „pola energetycznego” czyli „quantum vacuum” i miały one być używane przez Atlantydów jako źródło energii (czy cokolwiek w tym rodzaju w Ich czasach). Tajemnica wciąż osnuwająca piramidy egipskie i fakt, że piramidalne budowle znane są na całym świecie zamieszkałym przez ówczesne megalityczne kultury – jest trudnym do określenia, jakie jest pochodzenie tej budowli.
Na powierzchni wielu den morskich została znaleziona wielka liczba dużych, wysokich budynków z rzeźbami, które nie należą do kulturowego dziedzictwa aktualnej Ludzkości, a które o wiele wcześniej zatonęły i znalazły się na dnie morza.
Patrząc na to z tego punktu widzenia, tajemnica podmorskich piramid może być łatwo rozwiązana. Po prostu widzimy rezultaty ziemskiej katakliktycznej zmiany rzeczywistości i wydarzenia, które zmieniło poziom Wszechoceanu i wskutek czego zatopione zostały wszystkie nadmorskie cywilizacje. Uczeni znają lepiej powierzchnię Księżyca, niż głębiny Wszechoceanu na Ziemi. Wydaje się, że powinniśmy zadawać więcej pytań o to, co znajduje się pod nami w dole – być może nawet eksplorując to dla siebie.
Źródło : nowaatlantyda.com , pl.wikipwedia.org , polskieradio.pl oraz własne