WP_20150802_021 (3)

WP_20150802_006Nowe Muzeum Śląskie otwarto 26 czerwca. Wystawy stałe zajmą ok. 6 tys. metrów kwadratowych i w całości zlokalizowane są pod ziemią. W czerwcu otwartych zostało 5 z 6 zapowiadanych wystaw : Galeria sztuki polskiej 1800–1945, Galeria sztuki polskiej po 1945 roku, Galeria plastyki nieprofesjonalnej, narracyjna wystawa „Światło historii” – Górny Śląsk na przestrzeni dziejów oraz „Laboratorium przestrzeni teatralnych – przeszłość w teraźniejszości” – wystawa ze zbiorów Oddziału Muzeum Śląskiego Centrum Scenografii Polskiej. Galeria Śląskiej Sztuki Sakralnej otwarta ma zostać jesienią.
Nowa siedziba wybudowana została na terenie byłej kopalni Katowice. Inwestycja obok Międzynarodowego Centrum Kongresowego i nowej siedziby Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia tworzy Strefę Kultury. Łączna wartość tych projektów, wraz z przebudową układu drogowego, przekracza miliard złotych.
Nowe Muzeum Śląskie znajduje się przy ul. Tadeusza Dobrowolskiego 1 w dzielnicy Katowic – Bogucice. Niedaleko Spodka, Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia oraz osiedla Gwiazdy, praktycznie tuż przy al. Roździeńskiego. Festiwal Otwarcia Muzeum Śląskiego trwał 3 dni, od 26 do 28 czerwca.

Utworzenie Muzeum Śląskiego ściśle wiązało się z powołaniem w 1924 roku Towarzystwa Muzeum Ziemi Śląskiej, którego zadaniem było gromadzenie pamiątek kultury materialnej i duchowej wytworzonych na Śląsku. Oficjalnie Muzeum Śląskie rozpoczęło swoją działalność dnia 23 stycznia 1929 roku, a już w maju tego samego roku udostępniono pierwsze wystawy, które były eksponowane na piątym piętrze gmachu Urzędu Wojewódzkiego i Sejmu Śląskiego.
Pierwszym dyrektorem muzeum był Tadeusz Dobrowolski. Jako organizator i autor koncepcji programowej instytucji rozpoczął gromadzenie pierwszych eksponatów, w tym: strojów ludowych, wyrobów rzemiosła artystycznego, obrazów, oraz kolekcji sztuki sakralnej.

Kattowitz_-_Schlossstrasse_und_Grand-HotelRok 1936 to początek budowy jednego z najnowocześniejszych w ówczesnej Europie gmachu Muzeum Śląskiego, którego autorem był Karol Schayer. Niestety mimo zakończenia prac budowlanych w 1939 roku, budynek nie doczekał się oficjalnego otwarcia. Zakończenie prac zbiegło się z wybuchem II wojny światowej. Część zbiorów, którą udało się ocalić przed zniszczeniem przewieziono do Landesmuseum w Bytomiu, dzisiejszego Muzeum Górnośląskiego.
Restytucja Muzeum Śląskiego nastąpiła w grudniu 1984 roku. Tymczasową siedzibą muzeum został budynek dawnego hotelu z przełomu XIX i XX wieku, położony przy al. W. Korfantego 3, a dyrektorem został dr Lech Szaraniec. Adaptacja czteropiętrowego gmachu trwała do 1992 roku, kiedy to udostępniono ostatnie sale ekspozycyjne.
Po restytucji w 1984 roku do Muzeum Śląskiego powróciła przechowywana część przedwojennych zbiorów placówki, w tym najcenniejsza kolekcja obrazów polskiego malarstwa dawnego, która dziś eksponowana jest na wystawie stałej Galerii sztuki polskiej 1800-1945.
Muzeum Śląskie może pochwalić się zbiorem ponad 118 tys. eksponatów z różnych dziedzin sztuki, a także archeologii, etnografii, historii, fotografii, plastyki nieprofesjonalnej.
Stanowisko dyrektora placówki w latach 2008-2013 obejmował pan Leszek Jodliński. Jego następcą był pan Dominik Abłamowicz, który pełnił obowiązki dyrektora od września 2013 do czerwca 2014. Obecnie dyrektorem Muzeum Śląskiego jest pani Alicja Knast.
Jedną z najbardziej wyczekiwanych ekspozycji jest zaprezentowana wystawa „Światło historii”. Nad projektem przez ok. rok pracowało 50 osób, w tym m.in. architekci i historycy. Górnoślązacy czekali na ten moment 86 lat.

WP_20150802_026 (2)WP_20150802_032
Światło historii  to ok. 400 eksponatów, w tym m.in. pamiątek zebranych w latach 2012-13 podczas akcji „Dopiszmy się do historii”. Wśród nich są: oprawiona za szkłem – pochodząca z 1919 roku – pamiątka ślubna składająca się z zasuszonego wianka panny młodej i bukiecika, porcelanowa patera – prezent zaręczynowy od Franciszka Strzelczyka dla narzeczonej Elżbiety z 1908 roku, fajansowy kufel do piwa z początku XX wieku oraz różaniec żołnierza z I wojny światowej.
Ekspozycja zaprasza widza w podróż przez charakterystyczne miejsca i wydarzenia związane z historią Górnego Śląska. Zwiedzanie rozpoczyna się od zrekonstruowanego wejścia do markowni kopalni Katowice (budynek, gdzie dawniej przechowywano tzw. marki np. z informacją o zmianie, na której pracowali górnicy) – jako symbolu miejsca, w którym znajduje się Muzeum Śląskie.

WP_20150802_067WP_20150802_033WP_20150802_065
Warto zobaczyć całą sekwencję industrializacji – jak zmienił się Górny Śląsk na przełomie XVIII i XIX wieku, jak następował jego rozwój, jak zmieniali się ludzie, ich życie. Warto obejrzeć pełną uroku ulicę z okresu międzywojennego. Warto też obejrzeć fragment poświęcony drugiej wojnie światowej, dowiedzieć się wielu rzeczy, które ludzi szczególnie spoza Śląska dziwią, nurtują, czy zastanawiają. Tutaj znajdą wszystkie odpowiedzi; na przykład na takie tematy jak: Górnoślązacy w Wehrmachcie i ci sami Górnoślązacy w polskich silach zbrojnych na Zachodzie .
Na wystawie zaaranżowano m.in. pałac arystokraty z multimedialnym portretem rodziny (można tam zobaczyć m.in. raporty finansowe Karola Goduli sporządzone w roku 1826 oraz artystyczny model maszyny parowej powstałej ze specjalnie grawerowanych plastrów szkła, w których środek wtopiono elementy metalowe), rotundę cieszyńską, walcownię żelaza, wnętrza śląskich domów oraz hotelu robotniczego, do którego trafiali przybysze spoza Śląska.

WP_20150802_057WP_20150802_055 (2)
Jest też gilotyna. Obejrzeć ją może wyłącznie dorosły widz – przez niewielki fragment przeszklonej ściany umieszczonej na wysokości wzroku. To gilotyna, która funkcjonowała w katowickim więzieniu w latach 1939-1945.
W części wystawy poświęconej PRL-owi umieszczono model kilkunastopiętrowego bloku z wielkiej płyty; przed nim ustawiono Fiata 126p wyprodukowanego w tyskiej fabryce Fiata. To typowy PRL-owski blok, lekko krzywy, szary z praniem na balkonach. Można obejrzeć (przez okienka-PAP) osiem scen w ośmiu mieszkaniach. Polega to na specjalnym wyświetlaniu filmów w trójwymiarowym wnętrzu. Film uzupełnia się z wnętrzem .

WP_20150802_018WP_20150802_051WP_20150802_062 (2)
Budowa nowej siedziby muzeum (w pobliżu katowickiego Spodka) trwała od lipca 2011 r. Obiekt zaprojektowała austriacka pracownia Riegler Riewe. Koszt budowy muzeum wyniósł ok. 274 mln zł, z czego 85 proc. pokryły środki unijne. Pozostała część pieniędzy to środki własne Urzędu Marszałkowskiego Województwa Śląskiego i 2,3 mln zł dotacji Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

WP_20150802_098WP_20150802_009

 

Opracowano na podstawie : muzeumslaskie.pl , tvn24.pl ,pl. wikipedia.org , dziennikzachodni.pl , wyborcza.pl
Obrazy : pl.wikipedia.org oraz własne