Po górach, dolinach rozlega się dzwon.
Anielskie witanie ludziom głosi on.
Na najwyższym wzniesieniu w Jaryszowie stoi krzyż z figurą Matki Boskiej. Widać go z daleka. Obok ozdobne krzewy i ławeczka – w sam raz, by usiąść z dala od ulicznego zgiełku, chwilę odpocząć i wyciszyć się…
Właścicielem pola na wzgórzu w Jaryszowie była rodzina, która wspierała modlitewnie i finansowo Konrada, który uczył się w Seminarium Duchownym. Konrad zobowiązał się, że jeśli zostanie wyświęcony na misjonarza, na wzgórzu postawi krzyż i figurę Matki Bożej. W 1985 roku został wyświęcony i musiał wykonać obietnicę. Nie było to takie proste, ponieważ w tamtych czasach nie wolno było stawiać krzyży… Misjonarz werbista słowa dotrzymał. Wraz z proboszczem pobłogosławił figurę Matki Boskiej i krzyż. W ceremonii udział brali prawie wszyscy parafianie. Od tej pory wierni przynoszą tu kwiaty, a z nimi swoje smutki i cierpienia… czasem spoglądają w tym kierunku, kiedy dzieje się jakaś krzywda. W dniu wspomnienia św. Marka Ewangelisty, 25 kwietnia, na wzgórze udają się parafialne procesje. Jaroszowskie wzgórze jest jednym z bardziej malowniczych w okolicy. Roztacza się stąd piękny widok na panoramę wioski i okolic.
Jaryszów (dodatkowa nazwa w j. niem. Jarischau) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie strzeleckim, w gminie Ujazd. W miejscowości nad krajobrazem dominuje wpisany do rejestru zabytków kościół p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z XV wieku. Zachowana część środkowa ołtarza Rodziny Maryi z ok. 1480-90 roku, prawdopodobnie ze szkoły Wita Stwosza. Obecnie ołtarz przechowywany jest w Muzeum Diecezjalnym w Opolu.
Na terenie kościelnym znajdują się figury m.in. Figura Matki Bożej Fatimskiej, trzy kaplice przy kościele, grób za poległych w Powstaniu Śląskim pod Górą Św. Anny w 1921 r. oraz grób kapłanów. Teren kościelny otoczony jest pięknym parkiem, w którym znajdują się starodawne okazy drzew i krzewów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego. W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Jarissow.
Jaryszów zajmuje powierzchnię 705, 11 ha i pod tym względem plasuje się na średniej pozycji wśród pozostałych sołectw gminy.
Jaryszów zajmuje powierzchnię 705, 11 ha i pod tym względem plasuje się na średniej pozycji wśród pozostałych sołectw gminy.
Nazwa wsi pochodzi od imienia Jaromir, Jarosław lub Jarysz. Dokładnych danych na ten temat nie ma. Być może był to pierwszy właściciel domostwa, osadnik bądź założyciel wsi. Inni wywodzą nazwę od ukształtowania terenu, albowiem jest to okolica pagórkowata, bagnista z licznymi jarami.
W pobliżu Jaryszowa odkryto w tym czasie złoża rudy żelaza, co przyczyniło się do rozwoju skromnego przemysłu hutniczego.
Z początku XX w. Jaryszów liczył 690 mieszkańców, z czego 540 przypadało na wieś, a 140 na obszar dworu. Obecnie mieszka tam 818 osób.
Dla rozwoju miejscowości duże znaczenie mają specyficzne uwarunkowania terenu, za które odpowiadają tu obrzeża wyniesienia Chełmu rozcięte głębokimi erozyjnymi dolinami potoku Jaryszówka, przepływająca przez wieś. Teren wsi wyróżnia się żywą, urozmaiconą rzeźbą terenu, co stanowi istotny walor krajobrazu. W sołectwie grunty rolne pod uprawami zajmują powierzchnię 389, 03 ha tj. ok. 50% calej powierzchni Jaryszowa. Występujące obszary o bardzo korzystnych warunkach przyrodniczo – glebowych są podstawą dla intensywnej produkcji rolnej i opartego na niej przetwórstwa rolno – spożywczego.
Źródło: ujazd.pl/216/jaryszow, pl.wikipedia.org/wiki/Jaryszów_(województwo_opolskie), polskaniezwykła.pl oraz własne
Obrazy: własne oraz polskaniezwykła.pl